TAO OBECNOŚCI

Medytacja to coś pomocnego, ale niewystarczającego, jeśli chcemy stale przebywać w naszej prawdziwej naturze. Zazwyczaj medytujemy pół godziny, może godzinę dziennie. Niektórzy potrafią siedzieć w medytacji przez dwie, trzy godziny. Pozostaje jeszcze ponad dwadzieścia godzin dziennie spędzanych na pełnym rozproszeniu. Szczególnie w świecie współczesnym, zdominowanym przez pracę, wychowywanie dzieci i opłacanie rachunków. A przecież musimy jeszcze znaleźć czas na to, by coś ugotować, zjeść i spać. Jak więc możemy przebywać w naszej prawdziwej naturze dwadzieścia cztery godziny na dobę, tydzień w tydzień, rok w rok? Odpowiedź jest prosta: musimy zintegrować wszystkie nasze działania z tym stanem.

Czogjal Namkhai Norbu, EWOLUCJA ZACZYNA SIĘ TERAZ

Praktyka medytacji i uważności to sposób na to by uczynić swoje życie bardziej świadomym i rozwijać przytomność w każdej chwili naszego życia. Rozwijanie i pielęgnowanie Praktyki Obecności to ćwiczenie się w byciu świadomym na poziomie ciała, energii (emocji) i naszego umysłu. Konsekwentna praktyka pozwala nam na dystans wobec stanów, zjawisk, odczuć i myślenia co powoduje, że możemy żyć w sposób bardziej zrelaksowany i otwarty. To praktyka oparta na rozluźnieniu, łagodna i wspierająca. To tworzenie relacji przyjaźni i akceptacji wszystkiego co jest częścią i manifestacją nas samych. Praktykując w łagodny i zrelaksowany sposób, nie ulegając nawykowi oceniania i poprawiania możemy rozwijać samoakceptację i naturalną obecność. Praktyka uważności nie jest terapią i nie ma na celu forsowania czegokolwiek. Ta sztuka przywracania balansu i rozwijania współczucia i miłującej dobroci w stosunku do siebie i do innych istot. Utrzymywanie świeżości i otwartości umysłu pozwala nam odkrywać jak ogromny potencjał posiadamy jako istoty ludzkie. To praktyka na całe życie, bowiem dzięki niej stajemy się obecni w tym co się wydarza, a to stanowi fundament świadomego życia. To prosta i praktyczna duchowość.

Medytacji nie postrzegamy jako lekarstwa ani nawet jako terapii. To po prostu nieuwarunkowany stan przebywania w centrum życia.

Chogjam Trungpa